بیوگرافی مارلون براندو

براندو، متولد سال1924 در اوهاما، نبراسکا، قبل از بازی در"اتوبوسی به نام هوس" از الیاکازان ، در نسخه تئاتری همین فیلم ، اثراستانلی کووالسکی در برادوی ظاهر شده بود.

 

شخصیت براندویی با این فیلم (اتوبوسی به نام هوس) به ظهور رسید« مرد یاغی و بدوی وبی ثباتی که همه چیزرا برای خود می خواست». معهذا ، رنگین نامه هایی که این کلیشه را پروبالمی دادند ، نقش های متفاوت دیگری را که این بازیگر «سبک دار» ایفا کردهبود ، ندید می گرفتند:



آدم افلیج مردان ( 1950 ، اولین فیلم او)
انقلابی مکزیکی در " زنده باد زاپاتا" 1952
مارک آنتونی در " جولیوس سزار" 1953
و سردسته اوباش موتورسوار در" وحشی" 1954
به یادماندنی ترین نقش او در اوایل کار در فیلم " در بارانداز 1954" بود.اینجا نیز وی نقش مردی طبعا خشن و بی ثبات را ایفا کرد ، ولی درونمایه هایعطوفت و آسیب پذیری را در شخصیت وی به خوبی نشان داد و با این ترتیب یکیاز عالی ترین بازی های سینمایی را ارائه کرد.
براندو هیچگاه احساس تحقیرش را نسبت به حرفه خود پنهان نکرده: شاید اینتحقیر بیشتر متوجه جنبه تجاری صنعت سینماست تا خود بازیگری ، ولی این امرمنجر به بی خیلی و نتیجتا چند کار خراب شده است:

Desiree دزیره 1954
چای خانه ماه اوت 1956
سایونارا 1957
قصه های شبانه 1964
و فیلم " کندی Candy " در سال 1968

اما کثرت نقش های او گیج کننده است: از شکسپیر تا موزیکال ، از درام تاکمدی . در " مردها و عروسک ها" در نقش اسکای مسترسون همه را مجذوب کرد. در" شورش در کشتی بونتی" نقش فلچرکریسچن ضعیف النفس را داشت. ساخت " بونتی "مصادف بود با قطع پیوند براندو با صاحبان هالیوود که از تاخیرهای طولانیدر کار فیلم گله داشته و مدعی بودند که ناز و اداهای براندو مسبب آن است.حال چقدر این ادعا صحت داشته و روایت براندو از این ماجرا چه می باشدنکاتی است که همچنان در پرده ابهام است زیرا که این بازیگر به تدریج ازافکار عمومی کنار کشیده و اغلب اوقات را در هاوایی می گذراند. در 1960 "سربازهای یک چشم" را کارگردانی کرد و در " تعقیب" و " انعکاس در چشمانطلایی" بازی کرد ، و سپس در 1972 در نقش دون کورلئونه در " پدرخوانده"ظاهر شد. هنگامی که آکادمی اسکار اورا به عنوان برنده برگزید ، وی زنسرخپوستی را برای گرفتن جایزه ، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیلهتوجه عمومی را به وضع رقت بار سرخپوستان آمریکایی جلب کند. وی روز به روزبیشتر معطوف مسائل و مشکلات بشری شده و فیلم های اخیر او نشانگر این گونهتمایلات سیاسی و اجتماعی اوست:
اینک آخرالزمان ، فرمول و فصل سفید خشک.
براندو اینک عنوان بازیگر « متدیست و صاحب سبک » و افتخار همراهی بااستنلی کووالسکی را پشت سر نهاده و در عالم حرفه ای که خود به آن چندانارجی نمی نهد صاحب مقامی خدایگونه است!

جایزه اسکار

1.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1951 به خاطر " اتوبوسی به نام هوس".
2.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1952 به خاطر"زنده باد زاپاتا".
3.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1953 به خاطر" جولیوس سزار".
4.برنده اسکار بهترین بازیگر مرد در سال 1954 به خاطر " One The Waterfront".
5.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1957 به خاطر" سایونارا".
6.برنده اسکار بهترین بازیگر مرد در سال 1972 به خاطر" The Godfather".
7.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1973 به خاطر" آخرین تانگو در پاریس".
8.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1989 به خاطر" A Dry White Season".



مارلون براندو ستاره افسانه ای سینما روز جمعه 2 ژوئیه در سن 80 سالگی پس از مدتها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
او در سال 1924 در ایالت نبراسکا به دنیا آمد. مادرش الکلی بود و پدرش زنباره ای که در کودکی خانواده اش را ترک گفت.

براندو مدتی مدرسه نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتابرای شرکت در کلاسهای بازیگری راهی نیویورک شد و نزد استادش، استلا آدلرمتد استانیسلاوسکی را آموخت.

مدتی بعد براندو به مدرسه بازیگری "اکتورز استودیو" که الیا کازان آن رامیچرخاند، راه پیدا کرد و در آنجا زیر نظر لی استراسبرگ متد اکتینگ( روشی کهبازیگر برای اجرای نقش باید مدتی آن نقش را زندگی کند) را تکمیل کرد.


نمائی از فیلم اخرین تانگو در پاریس

اوپیشکسوت سبکی معروف به "متدی" بود که بلافاصله پس از او بازیگرانی مانندجیمز دین و مونتگومری کلیفت و سالها بعد پل نیومن، داستین هافمن و رابرتدونیرو با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.

بازی او در نقش استنلی کووالسکی در نمایش اتوبوسی به نام هوس نوشته تنسیویلیامز و به کارگردانی الیا کازان در سال 1947 او را به یکی از بازیگرانمعتبر صحنه تئاتر آمریکا تبدیل کرد.

نخستین حضور براندو بر پرده سینما بازی در فیلم مردان ساخته فرد زینه ماندر سال 1950بود. او برای آماده کردن نقشش در این فیلم بیش از یک ماه خودرا در بیمارستان بستری کرد. کاری که از دید بسیاری از بازیگران مجرب آندوران مانند لارنس الیویه یا کلارک گیبل حماقت محض محسوب می شد.


بازی در فیلم پدرخوانده دوباره براندو را به اوج شهرت رساند



براندو در سال 1952 در نسخه سینمائی نمایشنامه اتوبوسی به نام هوس در کنارویوین لی بازی کرد که به عنوان یکی از بهترین آثار سینمائی آمریکا شناختهمی شود.

او در سالهای دهه 1950 در کنار جیمز دین و مونتگمری کلیفت به یکی از ستاره های مشهور هالیوود بدل شد.

شهرت او در سالهای پایانی دهه 1960 کمی افول کرد اما در دهه 1970 با درخشش در فیلم پدرخوانده بار دیگر نامش بر سر زبانها افتاد.

اما مهمترین نقشی که در ابتدای فعالیت سینمائی اش بازی کرد فیلم دربارانداز ساخته الیا کازان بود که نخستین اسکار را برای براندو به ارمغانآورد.

اما بازی درخشان براندو در فیلم پدرخوانده در سال 1972 شاید ماندگارتریننقش سینمائی باشد که یک بازیگر در طول تاریخ سینما بازی کرده است.


چاقی مفرط در سالهای پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود

فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیه کنندگانفیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد چرا که عقیده داشتند زمان اینبازیگر دیگر گذشته است.

براندو برای بازی در این نقش دومین اسکار را بدست آورد که به نشانه اعتراضبه نوع به تصویر کشیدن سرخپوستها درهالیوود، از پذیرفتنش سر باز زد و بهجای خود یک دختر سرخپوست را برای گرفتن جایزه به روی صحنه فرستاد.

پس از پدرخوانده دوباره نام براندو در جهان سینما مطرح شد. پس از این بودکه براندو در فیلمهای مطرحی مانند آخرین تانگو در پاریس، اینک آخر الزمانو آبگیرهای میسوری بازی کرد.

نقش کوتاه او در انتهای فیلم اینک آخرالزمان نیز از به یاد ماندنی ترین نقشهای تاریخ سینماست.


شورش در کشتی بونتی

براندو برای بازی در نقش کوتاهی در فیلم سوپرمن بالاترین دستمزد آن زمان را گرفت.

در سال 1991 یکی از یازده فرزند براندو به جرم قتل دوست خواهرش به پنج سال زندان محکوم شد.

مدتی پیش مجله Premiere چاپ آمریکا، در یک رای گیری نقش دون کورلئونه( بابازی براندو) در فیلم پدرخوانده را به عنوان ماندگارترین شخصیت تاریخسینما برگزید.

براندو یک بار هم در مقام کارگردان در پشت دوربین قرار گرفت. این فیلم سربازهای یک چشم نام داشت که در سال 1961 ساخته شد.

در آخرین فیلم، براندو داشت نقش خودش را بازی کرد. نام این فیلم که به تازگی ساخته شده است برادوی : عصر طلائی است.

براندو هفت بار نامزد دریافت اسکار شد که دوبار به او تعلق گرفت.



فیلم نگاری :
مردان 1950
اتوبوسی به نام هوس 1951
زنده باد زاپاتا 1952
جولیوس سزار 1953
دزیره 1954
وحشی 1954
در بارانداز 1954
مردها و عروسکها 1955
چایخانه ماه اوت 1956
سایونارا 1957
شیرهای جوان 1958
فراری 1959
سربازهای یک چشم 1961
شورش در کشتی بونتی 1962
آمریکایی پلید 1963
داستان تختخواب 1964
نام رمز مریتوری 1965
آپالوزا 1966
تعقیب 1966
دیدار مارلون براندو 1966
کنتسی از هنگ کنگ 1967
انعکاس در چشم طلایی 1967
کندی 1968
بسوزان 1969
شب روز بعد 1969
پدرخوانده 1972
ولگرد نیمه شب 1972
آخرین تانگو در پاریس 1973
آبخیزهای میسوری 1976
سوپرمن 1978
اینک آخرالزمان 1979
نبرد برای آمازون 1979
فورمول 1980
فصل سپید و خشک 1989
فرش من 1990
کریستوفر کلمب 1992
جیمی هالیوود 1994
دون ژوان دو مارکو 1995
جزیره دکتر مورو ۱۹۹۶
شجاع ۱۹۹۷
پول مفت ۱۹۹۸
امتیاز ۲۰۰۰